-قصه ارباب معرفت
نفحات وصلك اوقدت جمرات شوقك فيالحشا
ز غمت به سينه كم آتشي كه نزد زبانه كماتشا
تو چه آيتي به جهانيان كه صداي صيحه قدسيان
گذرد ز ذروه لامكان كه خوشا جمال ازل، خوشا
امام عزيزم، مرشد و مرادم!
مسئولان نشر آثارت از من خواستهاند تا دانستههاي خود را پيرامون نحوه سرودن اشعار عارفانهات بنگارم تا دريچهاي به يكي از ابعاد وجودت پيش چشم مشتاقانت بازگردد؛ اما چون قلم به د