به بهانه روز جهانی معلولان عطر بودن / فرهیختگان

-سیده حشمت نبوی* صفحات تقویم زندگی را ورق می زنم و باز می رسم به 12 آذر، روز جهانی معلولان... . با خود می اندیشم که از آذر پارسال تا آذر امسال چه کرده ام؟ به آسمان بالای سرم می نگرم و زمین زیر پایم را نیز نظاره می کنم. ای کاش مسیر عبورم روی زمین نیز مانند آسمان و ابرها نرم و روان بود. آنگاه چقدر راحت با صندلی چرخدارم به همۀ دنیا سفر می کردم و تجربه می اندوختم. آنگاه چقدر راحت می توانستم از هوای زندگی نفس بکشم. ای کاش مردم مرا هم به حساب می آوردند و می دیدند! به خودم می آیم باز هم زندگی واقعی را با رویا درآمیختم! به جای فکرکردن به کاش ها و اما و اگر ها باید از نو اندیشید و به کالبد جامعه جانی تا