-
بهاريّه در ادب فارسي (3) بسياري از غزل هاي سعدي بهاريه است؛ بي آنکه با نام بهار آغاز شود، سعدي همگام با توصيف نوروز و بهار، زواياي دروني ذهن خود را بيان مي کند و با ديده اعتبار به آن مي نگرد: بر آمد باد صبح و بوي نوروز به کام دوستان و بخت نوروز مبارک بادت اين سال و همه سال همايون بادت اين روز و همه روز چو آتش در درخت افکند گلنار دگر منقل منه آتش ميفروز بهاري خرّمست اي گل کجايي که بيني بلبلان را ناله و سوز جهان بي ما بسي بوده ست و باشد