وحشتناک ترین روز زندگی ام / جمهوری اسلامی

-اونروز مثل همه روزا رفتم مدرسه که حمله هوایی شروع شد. و در پی آن انفجار و انفجار بعدی و صدای صفیر راکت و بمب که هر لحظه بیشتر و بیشتر میشد. نمیدونم چرا اینجوری شد؟ همیشه فقط چند انفجار بود. اما اینبار هر لحظه صدای برخورد و انفجار شدیدتر میشد. مدام خودمو رو زمین مینداختم و سینه خیز کشان کشان جلو میرفتم. بدون ذره ای خجالت بگم که شدیداً ترسیده بودم. به هر طرف فرار کردم یه انفجار تو صد متری منو وحشتزده و متوقف کرد. همیشه در حملات هوایی خودمو در نقش یه قهرمان نجات دهنده میدیدم و مادر و همسایه هارو آروم میکردم. اما اینبار چنان ترسیده بودم، ترسی فراتر از آنچه میشه تصورش رو بکنی. دیگه صدای رگبار ضد هو