-
افسانه روح بزرگ «او مردي است لاغر اندام با جثه اي ضعيف، سر او بي مو و کچل نيست. خودش سرش را از ته مي تراشيد. چشمانش درخشان و نافذ و گوش هايش بزرگ و برجسته است. دندان هايش کما بيش افتاده اند. قيافه او زشت اما دوست داشتني است. به انگليسي فصيحي سخن مي گويد. صدايش آهنگي حزن انگيز دارد اما بذله گوست. هميشه چهار زانو روي زمين مي نشيند و در طول صحبت اصلاً دست هايش را تکان نمي دهد. آدم از ديدن او به ياد سقراط مي افتد ». ماري رولان وقتي در بندر مارسي گاندي را