مادران سرزمین من / همشهری

-- همشهری دو - معصومه سلیمانی: گفت: «درضمن باید تمرین کنی از این به بعد به من بگویی ستار، حاج ستار. بعد از شهادتم هیچ کس مرا به اسم صمد نمی شناسد. تمرین کن! خودت اذیت میشوی ها!»اسم شناسنامه ای صمد، ستار بود و اسم ستار، برادرش، صمد. اما همه برعکس صدایشان می زدند. صمد می گفت:«اگر کسی توی جبهه یا محل کار صدایم بزند صمد، فکر می کنم یا اشتباه گرفته یا با برادرم کار دارد». می خندید و به شوخی می گفت: «این بابای ما هم چه کارها می کند». بلند شدم و با لج گفتم: «من خوابم می آید. شب به خیر حاج صمد آقا». این سطور برگرفته از کتاب «دختر شینا»، خاطرات بانو قدم خیر محمدی