می دانستم که دیگر نمی آیم / روزنامه خراسان

-فاطمه جهانگشته به چهره مهربان و نوجوانش نگاه کردم با اینکه 16 سال بیشتر نداشت، میان موهای سیاهش تارهایی سفید موج می زد. گفتم: «مادرجان! چه خوابی دیدی؟» خندید. نگاهم به دهانش افتاد که یکی از دندان های جلوی دهانش افتاده بود، گفت: «مادرجان! اگر بروم جبهه می گویند پیرمردها را جبهه راه نمی دهند، باید بروم و دندان هایم را درست کنم، موهایم را هم سیاه کنم.» بعد هم کلی خندید. باز هم حرف جبهه را پیش کشید. با بی حوصلگی گفتم: «بالاخره چه خوابی دیدی؟» دستانش را باز کرد، دور تا دورم مثل پرنده چرخید و چرخید و گفت: «خواب دیدم دو تا بال در آوردم و در آسمان پرواز می کنم.»