یادداشت ویژه:بیا تا دوباره خودمان افتخار سرزمینمان باشیم/اهدافمان را فراموش کرده ایم / هم نوا

-روزی که سقوط کردیم،هوادارانی به اندازه ی یک سکوی یادگار هم نداشتیم ، در ورزشگاه خاکی و تاسیس نشده ی شهرمان(یادگار در دست احداث) میهمان استقلال می شدیم و با سقوطمان ، آب در دل خیلی ها تکان هم نخورد!! ولی بعدها در همان دسته یک ، آرام آرام یاد گرفتیم چراغی که به خانه رواست ، به مسجد حرام است … یاد گرفتیم وقتی تیم شهر و دیارمان ، تنها مانده ، حمایت کردنمان از سرخابی های پایتخت ، مضحک ترین کار دنیاست ، آرام آرام جمع شدیم ، یکرنگ و یکصدا شدیم و به جایی رسیدیم که یک شهر ، یک سرزمین و یک مردم ، در تب و تاب آمدن تیمی بودند که اول و آخر قلبهای آذربایجانمان بود. آمدیم ، آنهم چه آمدنی ؛ برگشتیم و همه را م