شناسنامه دردهای نسلی آشنا / اعتماد

-از هیمنه زمین خوردنِ درخت می شود به عظمت تنه تناور آن پی برد. مرگ آهسته و آرام جان می گیرد الا اینکه بعضی جان ها جهانی را می آشوبند و مرگ تازه می فهمد که چه خطای بزرگی مرتکب شده است. نمی توانم باور کنم آن ساحت قشنگ معنی و عقل در لفافه الکل و پارچه سفید بیمارستان پیچیده شده باشد. نمی توانم باور کنم آن ذهن خلاق و پویا دیگر نمی تواند پازل کلمات شاعرانه را کنار هم بچیند. نمی توانم باور کنم آن صورت مهربان و نجیب و دردمند بی تبسم و سخن، به سکوت تن داده باشد. هم می دانم مرگ آنقدر به قیصر مجال داد تا شناسنامه درد های نسلی آرمانگرا باشد. قیصر از اکسیر آرمان های این نسل گذشت و درک شخصیت او بی درک شخصیت