-
ماه بانو نويسنده: امير عباس مهندس ماجرا ساده بود. مثل يك گزارش. دختر ماهتاب روي آباديي دور در شبي طوفاني گم شد و ديگر پيدا نشد؛ اما بعدها براي گم شدن ماه بانو خيلي چيزها گفتند. آبادي روستا نبود، واحه اي هم نبود، جايي و مكاني بود در ميان كوير. به اندازه ي وسعت ديد آدم ها و بهترين اسمش همين بود: آبادي؛ بدون هيچ پيشوند يا پسوندي. در آبادي ها احتياج نيست كسي خبر را پخش كند. خبر خودش خانه به خانه وارد مي شود. خبر گم شدن ماه بانو زودتر از خورشيد طلوع كرد و مردم، خود خبر شدند.