جعبه سياه دل عاشق / اطلاعات

-جعبه سياه دل عاشق
مكه، مكه‌ي تنهايي بود و آن مكعب سياه، جعبه سياه دل عاشق؛ ابراهيم. من؛ ذره، ذره‌تر از ذره، آويزان خورشيدي بزرگ تا بلكه حقارتم را در پرتو آتش جاري يك عشق ابدي، پنهان كنم: نمي‌توانم! من، گمشده‌ام. گم‌شده‌ام: ذره كوچك و بي‌مقدار، اسير سرنوشتي كه جايي فرادست اراده بشري رقم خورده است. خوب كه مي‌نگرم، همان ذره هم نيستم؛ سرگردان ميان رويا و كابوس، بي خبر از راهي كه بايد رفت يا نرفت! عشق، فرصتي است كه به هر كس نمي دهند و من عشق را گم كرده‌ام. گم شده‌ام، بهتر از همه مي‌داني. ذره‌اي در برابر كوه، روبرو با توفان. همه درها مثل هم‌اند. آشنا، غريب،

نمي توان هر دري را زد.