-
در بابِ نیکی و بدی نویسنده :علی بن ابی حفص اصفهانی پوشیده نیست که نیکی به اتفاق عالمیان ستوده و در جمله ادیان و شرایع پسندیده است و همه عقلا متّفق اند که به هنگامِ قدرت بر نیکی اقدام باید نمودن تا به واسطه آفاتِ تأخیر، فوت نشود و ذخیره اخروی جز به کردار و گفتار نیک حاصل نگردد. در کلام مجید است: «وَ اَحْسِن کَما أحْسَنَ اللّهُ إلَیْکَ» و هم در خبر است از رسول صلی الله علیه و آله : «أَحْسِنْ قَبْلَ اَنْ یَفُوتَکَ الْاِحسانُ». یعنی نیکی کن،