نامه همسر یک معتاد به فضای مجازی / پارسینه

-دلتنگ مهربانی هایت ونگاه پرمهرت هستم که دیر زمانی است حسرت ان بر دلم مانده است. همان نگاه پرمحبتی که اکنون جز صفحات فیسبوک و لاین و تلگرام و واتساپ و.....چیزی دیگری را نمیبیند. دلتنگ لحظات کنارهم بودنمان هستم.همان دقایقی که اکنون به ساعتها تبدیل میشود وتو از لابه لای صفحات دنیای مجازی چیزی را میجویی که بدون شک من وفرزندانم دران سهمی نداریم! همسرعزیزم! حواست هست به کودکانم که به جای گذران وقت باتو مجبورمیشوند پای برنامه های تلویزیون بشینند وبه جای خندیدن باتو با کمدین های خندوانه بخندند؟ وچقدرتفاوت دارد لبخند مهربان تو با...! وقتی تو تمام مطالب دیگران را با لذت میخوانی ولایک میزنی وبلافاصله برا