شورش بر تاریخی گری / فرهیختگان

-اشتراوس فرض مهمی در اندیشه خود و رویکرد به تاریخ فلسفه سیاسی دارد. در تقابل او با تاریخی گری با یک نوع برابری خواهی مواجه می شویم. به این معنا که تاریخی گری فرض می کند من غیرفیلسوف می توانم اثر شمای فیلسوف را تنها با آگاهی از شرایط تاریخی نگارش اثر و تعلیم و تربیت فلسفی برای درک مفاهیم، دریابم. اشتراوس اصلا این بحث را قبول ندارد و می گوید یکسری افراد در تاریخ، فیلسوف هستند و یکسری که اکثریت قریب به اتفاق را تشکیل می دهند، فیلسوف نیستند. اصولا کسانی که فیلسوف نیستند، هیچ تضمینی وجود ندارد که بتوانند حرف فیلسوف را درک کنند. این خبط و خطای تاریخی گری است که یک جور برابری طلبی را تحمیل می کند و سل