مثنوی/ می رسد آن وارثِ خون حسین / عقیق

-در محرمی دیگر و در انتظار ظهور حضرت یار، مثنوی عاشورایی و ظهورانۀِ «داغ فراق» تقدیم به منتظران راستین حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه شریف و عزاداران عزای حسینیعقیق : مثنوی «داغ فراق» سینه مالامالِ درد و داغ و سوز - از لهیبِ آتشی عالم فُروز ظلمتِ شب مانده پا بر جا هنوز - بسته در زندانِ شب، مردانِ روز شد زِ نو آدینه ای دیگر پدید - هم زُلالِ اشکِ چشمانِ شهید عاشقان را سینه ها پر تاب و تب - تا سَرآید ظلمتِ دیجورِ شب تا زند سَر از شفق شاید مگر - صبحِ صادق در تَجلایِ سَحَر ساحلِ چشمانِ عاشق مستِ موج - خیره می دوزد نگاهِ خود به اوج در اُمیدِ آمدن بر شمسِ عشق - می کند هر دم رَصَد