-
هرکه بر پسته‌ي خندان تو دندان داردشاعر : عطار جان کشد پيش لب لعل تو گر جان داردهرکه بر پسته‌ي خندان تو دندان داردچشم سوزن که درو چشمه‌ي حيوان داردشکر و پسته‌ي خندان تو مي‌داني چيستديده از پسته‌ي خندان تو گريان داردهرکه را پسته‌ي خندان تو از ديده بشدکه بسي زير نمک پسته‌ي خندان داردلب خندان تو از تنگ دلي پر نمک استپس لبت سوخته‌اي را بچه سوزان داردپسته را زير نمک از لب تو سوخت جگرکه لب چون شکرت شور نمکدان داردشکر از پسته‌ي شيرين تو شور آورده استنمک سوختگي بر دل بر