-
جان به لب آوردهام تا از لبم جاني دهيشاعر : عطار دل ز من بربودهاي باشد که تاواني دهيجان به لب آوردهام تا از لبم جاني دهيزانکه هم بر تو فشانم گر مرا جاني دهياز لبت جاني همي خواهم براي خويش نههمچو زلف خويش در کار پريشاني دهيتو همي خواهي که هر تابي اندر زلف توستزلف بفشاني و از هر حلقه چوگاني دهيمن چو گويي پا و سر گم کردهام تا تو مراميسزد گر يک شکر آخر به مهماني دهيمن کيم مهمان تو، تو تنگها داري شکرچون سگان کوي خويشم ريزهي خواني دهيمن سگ کوي توام شيري شوم