-
هنگام صبوح آمد اي هم نفسان خيزيدشاعر : عطار ياران موافق را از خواب برانگيزيدهنگام صبوح آمد اي هم نفسان خيزيدمي در فکن اي ساقي از مست نپرهيزيدياران همه مشتاقند در آرزوي يک دموانگه مي صافي را با درد مياميزيدجامي که تهي گردد از خون دلم پر کناين نفس بهيمي را از دار در آويزيدچون روح حقيقي را افتاد مي اندر سرآن خاک به چنگ آريد بر فرق فلک ريزيدخاکي که نصيب آمد از جور فلک ما راخون جگر خود را از ديده فرو ريزيدياران قديم ما در موسم گل رفتندگر عين عيان خواهيد از خلق بپرهيزي