-
هر که در بند زلف يار بودشاعر : فخرالدين عراقي در جهانش کجا قرار بود؟هر که در بند زلف يار بوددر دلش بس که خار خار بودوانکه چيند گلي ز باغ رخشتا قيامت در آن خمار بودوانکه ياد لبش کند روزينه زياري روزگار بودکارهايي که چشم يار کندهمه خود نقش آن نگار بودفتنه‌هايي که زلفش انگيزدناله‌ي بيدلان زار بوداز فلک آنکه هر شبي شنويآن کزو چرخ را مدار بودنفس عاقشان او باشدچند مسکين در انتظار بود؟يک شبي با خيال او گفتم:گفت: جان را چه اعتبار بود؟روي بنما، که جان نثار کنمکي تو را نزد دوست