-
گر قابل ملال نيم، شاد کن مراشاعر : صائب تبريزي ويران اگر نمي‌کني آباد کن مراگر قابل ملال نيم، شاد کن مرااز وعده‌ي دروغ، دلي شاد کن مراحيف است اگر چه کذب رود بر زبان توبر هر زمين که سايه کني، ياد کن مراپيوسته است سلسله‌ي خاکيان به هماي پير دير، همتي امداد کن مراشايد به گرد قافله‌ي بيخودان رسمديوانه‌ي قلمرو ايجاد کن مراگشته است خون مرده جهان ز آرميدگيچون سرو و بيد ازثمر آزاد کن مرابي حاصلي ز سنگ ملامت بود حصاريک ره تو نيز گوش به فرياد کن مرادارد به فکر صائب من