-
برون زين جهان يک جهاني خوش استشاعر : سيف فرغاني که اين خار و آن گلستاني خوش استبرون زين جهان يک جهاني خوش استچو بلبل که در بوستاني خوش استدرين خار گل ني و ما اندرواگر ميروي کارواني خوش استسوي کوي جانان و جانهاي پاکز دروازه بيرون جهاني خوش استتو در شهر تن ماندهاي تنگ دلمکان طي کني، لا مکاني خوش استز خودبگذري، بي خودي دولتيستبرون زين قفس آشياني خوش استهمايان ارواح عشاق راکه اين بقعه را آب و ناني خوش استتو چون گوشت بر استخواني دروسگ است آن که با استخواني خوش استز چ