قانون گرایی؛ رویکرد سازنده ی دولت اعتدال / راه نو

-از دیدگاه حقوق دانان، قانون ضوابط و اصول کلی معینی است که از طرف یک منبع دارای قدرت و اعتبار اجتماعی، مقرر می شود و در آن برای همه کسانی که در قلمرو آن منبع قدرت زندگی می کنند، تکالیف، حقوق و مسوولیت هایی معین شده که همگان، ملزم به رعایت آن هستند. از این رو قانون گرایی به معنای ضابطه مندی و قاعده مند بودن رفتارهای انسانی در قالب هنجارهای تدوین شده و مورد پذیرش بیشتر افراد جامعه و باعث تداوم و قوام جامعه است. با پیروزی انقلاب اسلامی در 1357 خورشیدی و شکل گیری یک جمهوری اسلامی قانون مدار، روند قانون گرایی و عمل به قانون در دولت های روی کار آمده فراز و فرود بسیاری داشت. این فراز و فرود در هشت سال