-
اي روبهک چرا ننشيني به جاي خويششاعر : سعدي با شير پنجه کردي و ديدي سزاي خويشاي روبهک چرا ننشيني به جاي خويشبا نفس خود کند به مراد و هواي خويشدشمن به دشمن آن نپسندد که بيخردسيلي به دست خويش زند بر قفاي خويشاز دست ديگران چه شکايت کند کسيگو گردنت نميزند الا جفاي خويشدزد از جفاي شحنه چه فرياد ميکندابله چرا نخفتي بر بورياي خويشخونت براي قالي سلطان بريختندبهتر ز ديدهاي که نبيند خطاي خويشگر هر دو ديده هيچ نبيند به اتفاقتا آدمي نگاه کند پيش پاي خويشچاهست و راه و ديده