-
دل هر که صيد کردي نکشد سر از کمندتشاعر : سعدي نه دگر اميد دارد که رها شود ز بندتدل هر که صيد کردي نکشد سر از کمندتکه به اتفاق بيني دل عالمي سپندتبه خدا که پرده از روي چو آتشت برافکننه صبا صنوبري يافت چو قامت بلندتنه چمن شکوفه‌اي رست چو روي دلستانتچه کند که شير گردن ننهد چو گوسفندتگرت آرزوي آنست که خون خلق ريزياگر التفات بودي به فقير مستمندتتو امير ملک حسني به حقيقت اي دريغابه طمع ز دست رفتي و به پاي درفکندتنه تو را بگفتم اي دل که سر وفا نداردکه نه قوت گريزست و