-
گر تو شيرين شکر لب بشکر خنده در آئيشاعر : خواجوي کرماني بشکر خنده‌ي شيرين دل خلقي بربائيگر تو شيرين شکر لب بشکر خنده در آئيوان نه سرچشمه نوشست که سريست خدائيآن نه مرجان خموشست که جانيست مصوربا تو چون راست توان گفت ببالا که بلائيوصف بالاي بلندت بسخن راست نيايدروح را دل بگشايد چو تو برقع بگشائيسرو را کار ببندد چو ميان تنگ ببندينکند ترک خطا با تو که ترکست و ختائيهمه گويند که آن ترک ختائي بچه زانرويکه من از خود بروم چون تو پري چهره در آئيچون درآئي نتوانم