-
اي آفتاب رويت در اوج دلفروزيشاعر : خواجوي کرماني وي تير چشم مستت در عين ديده دوزياي آفتاب رويت در اوج دلفروزيچون چنگم ار بسازي چون عودم ار بسوزيدر چنگ آرزويت سوزم چو عود و سازميا رب شب جدائي کس را مباد روزيرفتيم و روز وصلت روزي نبود ما راتا بزم ميپرستان از چهره بر فروزياي شمع جمع مستان بخرام در شبستاناي روز وصل جانان آخر کدام روزيگفتي شبي که وصلم هم روزي تو باشدگر نيم شب در آيد خورشيد نيم ورزيدر نيم شب برآيد صبح جهان فرومنبود چو آن سمنبر در بوستان فروزيگل