-
صبحست ساقيا مي چون آفتاب کوشاعر : خواجوي کرماني خاتون آب جامهي آتش نقاب کوصبحست ساقيا مي چون آفتاب کواز جام لعل فام عقيق مذاب کوچون لعل آبدار ز چشمم نميروددر آتشيم با جگر تشنه آب کودر ماندهايم با دل غمخواره مي کجاستاي ماه پرده ساز خروش رباب کواکنون که مرغ پردهي نوروز ميزندبيرون ز گوشهي جگر آخر کباب کودرديکشان کوي خرابات عشق راليکن ز چشم مست تو پرواي خواب کوگفتم چو بخت خويش مگر بينمت بخوابمخمور تا بچند نشيند شراب کوخواجوکه يک نفس نشدي خالي از قدح