-
ببوستان مي گل بوي لاله گون مستانشاعر : خواجوي کرماني مگر ز دست سمن عارضان پردستانببوستان مي گل بوي لاله گون مستانتو نيز کام دل از لذت جهان بستانجهان ز عمر تو چون داد خويش مي گيردخوشا نواحي يزد و نسيم اهرستانکنونکه فصل بهاران رسيد و موسم گلچه منزلست مگر طرف بوستانست آنچه نکهتست مگر بوي دوستانست اينچو بلبلان چمن دور مانده از بستانمنم جدا شده از يار و منقطع ز ديارچودر مصيبت سهراب رستم دستانسفر گزيدم و بسيار خون دل خوردمجرون و تشنگي و باد گرم و تابستانباختي