-
کي آمدي ز تتار اي صباي مشک نسيمشاعر : خواجوي کرماني بيا بيا که خوشت باد اي نسيم شميمکي آمدي ز تتار اي صباي مشک نسيمبهشت منزل يارست و وصل يار نعيمدگر مگوي حديث از نعيم و ناز بهشتهنوز شعله زند آتشم ز عظم رميمچو روز حشر مرا از لحد برانگيزندنسيم تست مراد من شکسته نه سيمگمان مبر که تمناي بنده سيم و زرستکشيده زلف ترا در کنار جان چون جيمفتاده است دلم در ميان خون چون واوکه نيست نقطه‌ي موهوم قابل تقسيماز آن مرا ز دهان تو هيچ قسمت نيستبرون ز عالم عشقت که عالميست ق