نگاهي به آيين چهارشنبه آخر سال در بروجرد / ایرنا

- در گذشته نه چندان دور با تاريک شدن هوا مردم پشت هايي از خار و خاشاک و چوب را در ميان کوچه ها فراهم مي کردند سپس انها را آتش مي زدند. ابتدا مردان و زنان ميانسال از روي اتش مي پريدند و بعد جوانان اين کار را بارها و بارها تکرار مي کردند و مي اين بيت را زمزمه مي کردند که زردي من از تو، سرخي تو از من . آنان معتقد بودند که زردي معناي رخوت و سستي است وسرخي به معناي طراوت و شادابي و هيجان. در پايان اين آيين حاجي فيروز در اين شب حاضر مي شد و با دوده حاصل از سوختن بوته ها صورت خود را سياه مي کرد و خود را براي جشنهاي ديگر ويژه نوروز آماده مي نمود. يکي ديگر از آيينهاي اين شب بخت گشايي دختران بود به اين