خداوندا! ما شوق فنا داریم / عقیق

-عقیق :خداوندا! اگر زمین مجال زندگی من است و اگر روز و شب بستری برای تپیدنهای من؛ روز و شب و زمین، فدای تو باد! من همه آنچه زندگیام را نضج میدهد و هر آنچه به بودن من معنا میدهد، به آستان آبیات تقدیم می دارم تا تو را بندگی کرده باشم. تا تو را طاعت برده باشم و تا تو را خشنود نموده باشم. تو نیازمند من نیستی و تو نیازمند طاعت من نیستی. خالق را چه نیازی است به مخلوق؟ خالق را چه حاجت به نگاه و لطف مخلوق! هستی از آن توست و تو علت مخلوقی! تو بزرگی و تو برترین دستی! اگر من و چون منی، اگر انسانی از شوق خود به طاعت و فدا کردن روح و جسمش در مسیر تو میگوید تنها و تنها به این است که حق حرمت خالق بجای آورد و