-
همچو گل صد گونه رنگ آوردهايشاعر : اوحدي مراغه اي غنچهوارم دل به تنگ آوردهايهمچو گل صد گونه رنگ آوردهايلشکري ديگر به جنگ آوردهايسوي من هر دم ز زلف و خال و خطراستي نيکم به چنگ آوردهايدر مخالف ميزني چون دف مراکن چنان خوي پلنگ آوردهايچون تو آهو زادهاي حيفست حيف!رفتهاي، صد عذر لنگ آوردهايبيگناهم کشتهاي صدبار و بازبا اسيران از فرنگ آوردهايبس جهودي ميکشم، گويي، مراچونکه دستش زيرسنگ آوردهاياوحدي را خاک پاي خويش خوان
#سرگرمی#