-
زلف مشکينت چو دامست، اي صنمشاعر : اوحدي مراغه اي عارضت ماه تمامست، اي صنمزلف مشکينت چو دامست، اي صنمبر من اسايش حرامست، اي صنمتا بود بر ديگران وصلت حلالبوسه‌اي، گر خود به وامست، اي صنمزان دهان تنگ شيرينم بدهسوختم، فردا کدامست؟ اي صنمهر زمان گويي که: فردايي دگرآدمي را ننگ و نامست ، اي صنمدر غمت گر نشکنم خود را، مرنجاوحدي نيزت غلامست، اي صنمعالمي را بنده‌ي خود کرده‌اي