اشکم ز دیده بین که چه بی‌تاب می‌رود / نامه نیوز

- اشکم ز دیده بین که چه بی‌تاب می‌رود
محمدمهدی پورمحمدی: نسخه چاپ شده یادداشت روز پنجشنبه تحت عنوان «شکوفه‌های خزان‌زده» را خودم هم خواندم و به سختی گریستم. خیلی طبیعی است که آن یادداشت مرا بیشتر تحت‌ تأثیر قرار دهد، زیرا شما متن
«نوشته‌شده» را می‌خوانید و من آنچه را «می‌خواستم بنویسم» و نتوانستم. درباره اعتیاد و عمق عفن ژرفای گنداب آن، گفتنی‌های بسیار هست، که عفت کلام، شائبه اشاعه فحشا و ملاحظات رفاقت با سردبیر، لجام قلم را می‌کشد و بین آنچه «باید نوشته شود» و آنچه «نوشته شده» و شما می‌خوانید فاصله می‌اندازد و فاصله با چیزهایی پر می‌شود که نباید و نشاید. خبرنگاری ماجراجو،