گل پری جان/شعری در سوگ نابودی زندگی ایلی و عشایری / تابناک کهکیلویه و بویر احمد

-تابناک کهگیلویه وبویراحمد شاعر توانمند بهمئی در شعر گل پری جان، حس دلتنگی خود را از نابودی زندگی عشایری و خستگی اش را از زندگی شهری به زبان شیرین شعر بیان می کند. شعر زیر از شاعر توانمند ایل بهمئی تقدیم به تمامی عاشقان زندگی عشایری: گل پری جان گل پری جان! دختر زیبای ایل سرو نازم ،شاهد رعنای ایل دل نهان وتن دوان وجان روان هستی ام، آهوی من درپای ایل بوی تو ییلاق وقشلاقم کند بی تو خوانندم همه شیدای ایل مادرم در خاطر چادر سیاه ریسه ریسه قالی زیبای ایل گلبن ورنگ ونگارش ما دوتا من شدم مجنون وتو لیلای ایل یادم آمدآنشب امشب یاد من پس کجا رفت شوکت دارای ایل من شدم شهری و توشهری شدی پس کجایند وامق وعذرا