بحران مهاجرت و زمین لرزه های قاره سبز / ایران

-ادامه از صفحه اول مطابق کنوانسیون ژنو 1951 کشورهای عضو باید به افرادی که به لحاظ نژادی، روانی، باورهای دینی، عقاید و فعالیت سیاسی و تعلق به گروه های خاص اجتماعی، امنیت آنان در کشورهای خود در خطر است، پناهندگی اعطا کنند. البته ضمانت اجرایی مؤثری برای این کنوانسیون و به طور کلی معاهدات بین المللی وجود ندارد. حداکثر اینکه کشورهای ناقض این تعهد، توسط دولت ها، جامعه بین المللی، سازمان های بین المللی و افکار عمومی مورد سرزنش قرار می گیرند. از سویی دیگر کشورها در تفسیر کنوانسیون ژنو و تعیین و تعریف مصادیق پناهندگی از آزادی عمل برخوردار هستند و نظارت کمیساریای عالی پناهندگان در اعمال فشار به دولت ها ب