جیران با خاک و رنگ حرف می زند! / هدانا

-پشت یکی از میزهای کارگاه نه چندان بزرگش نشسته و قلم مو را آرام آرام بر پیکر گلدانی کوچک می رقصاند. برای شروع مصاحبه عجله ای ندارد و اجازه می دهد گوشه و کنار کارگاهش را کشف کنم. شمرده شمرده صحبت می کند، انگار که تا آخر دنیا وقت دارد مصاحبه اش را به پایان برساند. می گوید چیزی جز رنگ، خاک وگرمای کوره نمی شناسد چون از وقتی چشم به دنیا بازکرده دوروبرش از خاک ریخته گری، قلمو، قالب و غیره پر بوده و با همین ها با کودکی اش خداحافظی کرده و پا به دنیای آدم بزرگ ها گذاشته است. سفالگری را به طور جدی از18 سالگی شروع کرده و حالا، در سی و چندمین تابستان زندگیش در این هنر به پختگی رسیده و حرف های جدیدی برای گف