چرا نباید طنزنویس شد؟ / پویش

-در یک گروه تلگرامی جوین شدم که قرار بود رفتار ایرانیان را واکاوی کنند. به لیست اعضا نگاه کردم و دیدم یا خدا... همگی از اساتید بزرگ دانشگاه ها و منقدان و جامعه شناسان بودند. پیرمردی به عنوان مقدمه چنین نوشته بود: «وقتی کسی به خاطر روان رنجوری یا اختلال مشاعر توانایی آن را ندارد که لیبیدویش را به سمت یک موضوع هدایت کند، آن وقت لیبیدو انباشته می شود و تماما به طرف «من» تغییر مسیر می یابد... پس از سروران و حاضرین خواشمندم اگر از آن دسته هستید، سکوت کنید و فقط آوردگاه را بخوانید و درس بگیرید» پنج، شش ساعتی گذشت و حتی یک نفر هم پیغامی نفرستاد. همه مثل من دچار وحشت شده