یک روز از زندگی یک زن کارتن خواب / عصر ایران

-اگر ماشین ها و آدم ها از تهران حذف می شدند، صدای تق تق فندک های معمولی و پیس پیس فندک های اتمی همه شهر را می بلعید. دیگر صدای باد هم نمی پیچید و شوش و مولوی از پس و پیش کوچه ها، سازهای خودشان را می نواختند. کنسرتی با نوای تق تق و پیس پیس، با تک نوازی مهری قلندرها، حسین مشهدی ها، مهشید کراکی ها و همخوانی همه فروشنده ها و تشویق همه کودکانی که زیر دست و پا له می شدند. روزنامه نوآوران با این مقدمه، نوشته است: برای کَر کردن گوش های تهران، یک ظهر پارک حقانی کافی است. مرد ها و زنانی که از میدان اعدامی، یا انبار گندم سمت پارک می روند، جنس ها را از جیب در می آورند، پایپ ها را آماده می کنند و تق تق ...