-
ياد خدا در همه حال هنگامى كه نام خدا برده مى شود يك دنيا عظمت، قدرت، علم، و حكمت در قلب انسان متجلى مى شود، چرا كه او داراى اسماء حسنى و صفات عليا و صاحب تمام كمالات و منزه از هر گونه عيب و نقص است. توجه مداوم به چنين حقيقتى كه داراى چنان اوصافى است، روح انسان را به نيكي ها و پاكي ها سوق مى دهد و از بديها و زشتيها پيراسته مى دارد و به تعبير ديگر، بازتاب صفات او در جان انسان تجلى مى كند. توجه به چنين معبود بزرگى موجب احساس حضور دايم در پيشگاه اوست و با