-
هنر رضايت از زندگي (3) نويسنده: عباس پسنديده معناي زندگي انسان، موجودي است کمال گرا و هدف مند که از بيهودگي، بي معنايي و بي هدفي، سخت گريزان است. بيهودگي و پوچي، چنين موجودي را ارضا نمي کند و از اين رو اگر زندگي، معنا و هدفي نداشته باشد، زنده ماندن، ارزشي نخواهد داشت، هر چند تمامي امکانات زندگي فراهم باشد. علت نارضايتي و سرد شدن زندگي، «ناکامي در رفاه» نيست. زندگي ساده و حتي سخت را مي توان دوست داشت و راضي بود، آن چه موجب بن ب