سکانسی تکان دهنده از فقر به روایت نشنال جئوگرافیک / پژواک

-زبان فقر را تنها کسانی می فهمند که گاهی تمام زندگیشان در یک لقمه نان خلاصه شده باشد! بخارهای سمی حاصل از سوزاندن زباله ها به شدت چشم کودکی را می سوزاند که مجبور است برای سیر کردن شکم خود و خانواده اش در میان زباله های پوسیده و فضایی که بوی تعفن آن تا کیلومترها می رود کار کند و تمام کودکی او در این مکان و شرایط اسفناک خلاصه می شود.او دقیقاً در شرایطی زندگی می کند که باید علاوه بر فقر با غم و بیماری نیز دست و پنجه نرم کند و گاهاً نگران لاشخورهایی باشد که کالبد نیمه جانش را ندرند.این کودک گرسنه و فقیر هندی تنها زنده است و در شرایطی نفس می کشد که حتی ریه هایش حق تنفس در یک هوای سالم را ندارند. میل