-
اخلاص تعريف اخلاص بدان که نيت که باعث انجام عمل است اگر يکي بود آن را اخلاص گويند، و چون دو باشد آميخته باشد و خالص نبود. و آميخته چنان بود مثلاً که روزه دارد از بهر خداي - تعالي - و ليکن پرهيز از خوردن نيز مقصود بود براي تندرستي، يا کم خرج کردن مقصود بود نيز... . خالص آن بود که در آن نفس را هيچ نصيب نبود، بلکه براي خداي - تعالي - بود و بس .. . تا آدمي از صفات بشريت خلاص نيابد اين خلوص نيت سخت دشوار بود. و از اين روست که گفته اند: که هيچ چيز سخت تر و دشوار