-
چاه کن ته چاه است «معتصم باا...» خليفه ي عباسي ، با مردي اعرابي ، طرح دوستي ريخت و از مصاحبت با او لذت مي برد . خليفه را نديمي بود که متاسفانه از صفت مذموم و نکوهيده ي حسادت ، بي نصيب نبود . نديم موصوف ، وقتي از جريان دوستي و علاقه ي مفرط خليفه نسبت به عرب باديه نشين آگاه شد ، عرق حسادتش بجنبيد و تدبيري انديشيد تا او را از چشم خليفه بيندازد و از سر راه منافع و مصالح خويش بردارد . پس با عرب گرم گرفت و روزي او را به خانه ي خود خواند تا ساعتي ر