-
«مسمّط و تحول آن از چهارپاره تا چاره پاره» (2) نويسنده:دکتر رضا اشرف زاده * ديديم که اصل مسمّط و مسمّط اصلي، چهار پاره بوده است و جالب اين جاست که سير تحول مسمط، از چهارپاره آغاز و به چارپاره مي رسد. اغلب شعراي پارسي زبان، به جهت آهنگين بودن و آهنگين کردن شعر(قصيده يا غزل) بر پاره هاي مصراعها، قافيه ي دروني مي نهادند و شعر را مسجع مي کردند، از شهيد بلخي گرفته تا بوطيب مصعبي و معزّي و خاقاني و مولوي و