-
واژگان مضمون سازي در شعر سعدي(3) نويسنده:روجا پورفرج بيگ زاده استعاره مصرحه مجرّد: جايي که سرو بوستان با پاي چوبين مي چمد ما نيز در رقص آوريم آن سروِ سيم اندام را (غز 14) البته شعر سعدي از جناس، تضاد، استخدام، تشخيص، تلميح و تعريض هم خالي نيست. در «تشخيص» گويد: طفل گيا شير خورد شاخ جوان گو ببال ابر بهاري گريست طرف چمن گو بخند (غز 158) و : مگر از هيأت شيرين تو مي رفت حديثي نيشکر گفت کمر بسته ام اينک به غلامي (غز 491) سعدي از و