-
نيما و شعر شکست (3) نويسنده: دکتر سعيد قشقايي دانشگاه آزاد اسلامي واحد فسا شير (1301) در شعر شير، شعر با واژه شب آغاز مي شود که ممکن است اشاره به تاريکي خفقان باشد که کشور را در برگرفته است. آنگاه شاعر خود را به شيري تشبيه مي کند که مي تواند همه چيز و همه کس را تحت سيطره قدرت خود داشته باشد: شب آمد مرا وقت غرّيدن است گه کار و هنگام گرديدن است ... منم شير، سلطان جانوران سر دفتر خيل جنگ آوران که تا مادرم در زمانه بزاد بغرّيد و غرّيدنم ياد داد، نه