-
به طور ایده آل می توانیم میان فعالیت بدنی و فکری در زندگی خود سازگاری متعادلی پدید آوریم. مهارت ما باید در هر دو زمینه ریشه داشته باشد که بر مطلوبیت ما به منظور تغییر و تاثیر بیفزاید. متاسفانه، زندگی ایجاب می کند تا ما بدون فکر (بی اعتنا) به پشت میزهای کار کشانده شویم، وظایف تکراری دیگر جز نقش یا کار اندکی برای ما باقی نگذاشته است.<