-
در دوره مظفرالدینشاه، شاهد یک رشته فعالیتهای فرهنگی نظیر تشکیل انجمن معارف، تأسیس مدارس نوین و ایجاد روزنامه با ابتکار شخصی در تهران و دیگر شهرها هستیم. در همین دوره، در مورد ورود برخی روزنامههای فارسی ـ که خارج از ایران منتشر میشدند ـ میزانی از تساهل رعایت میشد. در همین شرایط است که طنز به صورت نوشته و تصویر (کاریکاتور) به جامعه ایران راه یافت.1
از مهمترین خصوصیت آثار کاریکاتور، طرح مضامین انتقادی از واقعیت اجتماعی است؛ بعضی