-خیابان، خانه همیشگی من کودکان خیابانی مثل تابلوهای مسیر تکراری هر روزمان ، همچون اشیایی هستند که معمولاً حتی زحمت نگاه کردن به آن ها را هم به خود نمی دهیم، و وقتی با زمزمه های مخصوص تکدی گری و یا دست فروشی کنار اتومبیل ما توقف می کنند ، وانمود می کنیم که آنها را ندیده ایم و شیشه اتومبیل را بالا می کشیم.
همه ما، یا نه بهتر است بگویم اکثر کسانی که این مقاله را می خوانند، صبح از خواب بیدار شده و بعد از صرف صبحانه دلخواهشان ، احتمالاً فکر کرده اند که ام